Vrijdag en zaterdag

Het ritje met de auto ging van St Lucia naar Cape Vidal. Dat is een strand, erg afgelegen, hele brede stranden, pijnbomen en een prachtige blauwe zee. Als je doorrijdt kun je er in drie kwartier zijn, maar wij hebben er een paar uur over gedaan. Om er te komen moet je namelijk door een wildpark. We zijn regelmatig afgeslagen, zandpaden genomen en gestopt, waar dat mogelijk was. We gingen namelijk over wildroosters en dat betekent dat er gevaarlijke dieren zitten. We hebben vanalles gezien; heel veel buffels, duikertjes ( soort hertje), nijlpaarden, zebra's, gemsbokken en apen. Het was een bewolkte dag dus alles komt tevoorschijn uit de struiken. Heel mooi.

Op Cape Vidal aangekomen waren we wel toe aan een lunch. Nou, je zit daar in the middle of nowhere dus de lunch bestond uit zakken chips, fruit en water. Dat hadden we bij ons. Het strand was prachtig, wel wat fris maar toch besloten om te gaan zwemmen. De watertemperatuur is daar heerlijk en heel zacht water. We zijn niet verder gegaan dan onze knieën vanwege de sterke stroming en haaien. Drie uur hebben we gespetterd. Heel gaaf.

Omdat we door het wildpark terug moesten en je daar 's-avonds en in het donker niet kan/mag rijden waren we om 17.45 uur weer bij de gate. Om 18 uur is het hier donker. Wat een timing. Meteen maar doorgereden naar een restaurant met beachlook. Tja je moet toch eten. Haha.

Vandaag, zaterdag, hebben we in een half uur tijd even het schema omgegooid, heerlijk die vrijheid als niets vaststaat. We zouden eigenlijk nog een nachtje in st Lucia blijven en dan twee nachten in Durban blijven. Het was bewolkt en het regende vanmorgen. Bovendien wilden we in Durban naar Ushaka marine world, met haaien zwemmen. We zagen vanmorgen dat die dicht was op maandag en dinsdag, dus even bellen met het hotel. Ja hoor een nacht langer kon ook. Dus snel de spullen ingepakt en naar het volgende station. Nu gaan we morgen, zondag naar Ushaka.

Ik had een koffer met wasgoed afgegeven bij de wasserette en dat zou om 11 uur klaar zijn. Dus daar moesten we even op wachten. Wat een luxe: je geeft je spullen af en twee uur later kan je het gewassen en keurig opgevouwen weer ophalen. En dat voor € 5,00!!!

Maar goed, vandaag dus een autodag gehad. Het is drie uur rijden. Zonder stoppen dus in ons geval zijn we vijf uur onderweg geweest. Nog heerlijk genoten van het echte primitieve Afrika. De glooiende heuvels met palmbomen en suikerriet velden, de rode zandpaadjes (wegen), de hutjes, de rondavels, de mensen die langs de snelweg wandelen met vanalles op hun hoofd of babietjes op hun rug. Deze mensen hebben niet veel ( in onze ogen), maar zien er gelukkig uit. Ze laten zich niet beïnvloeden door tijd.

We zijn nog gestopt in een dorp Mtuba Mtuba om water te kopen. Het zag er zwart ( letterlijk) van de mensen, geen blanken gezien. Alles krioelden door elkaar, wat een drukte maar zo mooi. De benzinepomp was dicht dus dan maar de supermarkt in. Een rij tot achterin de winkel voor mensen die beltegoed moesten hebben. Overal kraampjes met stoffen, plastic schaaltjes, en fruit. We keken onze ogen uit. Naast ons werd een autoband opgepompt met een fietspomp. Dat kan dus ook.

Rondom Durban zag je het langzamerhand allemaal weer luxer worden. Meer stenen huizen, verkeersborden enz. Durban is een hele luxe stad.

We zijn nu in een hotel , het Belaire Suite hotel. We hebben een soort appartement op de 10e verdieping. Prachtig ingericht, schoon en alles aanwezig. Het raam staat open en je hoort het geweld van de zee. We kijken uit over de boulevard. Lekker groot bed, een tv zonder ruis, zelfs een flatscreen. Jongens helemaal blij en hadden zich voor de tv geïnstalleerd. Eric en ik gingen een drankje drinken in de bar en we hebben roomservice laten komen. Geen zin meer om weg te gaan.

Zijn we aan het genieten of niet?
.