Woensdag en donderdag

Woensdag 13-08-2014

De dag begon al goed. We waren binnen en de deur naar het balkon stond open. Ineens zie ik een aap op de mat zitten en hij zou even naar binnen komen. Er bleken er nog een stuk of tien in de tuin te zitten. Van zo dicht bij hadden we ze nog niet mee gemaakt, wat hebben we gelachen. Een aap probeerde wat te pakken, de zogenaamde brutale aap.

Om 9.00 uur gingen we varen, dus we waren er ruim op tijd aanwezig. Nog wat souvenirs gekocht. Ranger Rick leidde de boot over de Wetlands van st Lucia. Hij heeft heel veel verteld en omdat we maar met een paar mensen op een kleine boot zaten, alle gelegenheid om met hem te kletsen en vragen te stellen. We hebben deze tocht al een keer eerder gemaakt, 10 jaar geleden met Bas en Joost. Dat was veel massaler en werden we afgeleid door een toerist met hoed ( haha). Dit leek net Freek in T wild himself, een grote avonturier. We hebben veel nijlpaarden gezien die lekker aan het badderen waren. Tjonge wat een beesten, ze kunnen wel 4 minuten onder water blijven. Overdag zijn ze bij elkaar in t water en 's-nachts gaan ze eten. Ze zijn verzot op gras , dus hier in het dorp hangen ook overal borden: beware of hippos & crocodiles after dark. Op de plek vanwaar ik dat nu schrijf, kijk ik ook uit op een palmboom met zo'n bordje, die in de tuin staat maar later meer over dit paradijsje, manzini.

Krokodillen lagen ook te luieren op de oever in het zonnetje, waarvan Thomas zicht afvroeg of het geen standbeelden waren. Na de twee uur durende boottocht zijn we gaan lunchen. Sushi. Het eten hier in zuid Afrika is heerlijk, we nemen het er goed van. Overal zit veel meer smaak aan het fruit is in de zon gerijpt en het vlees en vis smaakt daar ook echt naar.

We verbleven twee nachten in de selfcatering Fish Eagle maar we besloten om langer in st Lucia te blijven. Hier was geen plek dus op zoek naar een nieuw bed voor drie nachten. We zijn al erg handig geworden in het verkassen, de auto is afgeladen. Met de assen over de grond ( bij wijze van spreken), maar het lukt nog.

Locatie hebben we gevonden en daar zijn we nu. Ook weer selfcatering , groot zwembad , palmbomen in de tuin dat grenst aan de wetlands. Het heet Manzini. Oppassen waar je je stoel neer zet, niet onder een palmboom: vallende kokosnoten. Er zit een wal aan het einde
van het terrein, meters verderop waarvan het schijnt dat daar geen nijlpaarden en krokodillen op kunnen klimmen. We nemen geen risico en gaan de wal maar niet af. Ik kan ( nog geen) 60 km per uur rennen. Gisteravond bij zonsondergang hoorden we de nijlpaarden brullen. Spannend. Opgewonden renden de rangers Thijs en Thomas heen en weer om een glimp op te kunnen vangen. Bij Freek in T wild van de tv in Nederland hebben ze er al veel over geleerd. Helaas is mijn fototoestel toen in het zand gevallen, stuk. Ggrrrr nu alleen nog iPad en iPhone foto's maken, dus.

In de middag zijn we naar het strand van st lucia gereden. Prachtig, bijna verlaten, mooi water, heel zacht water, maar flinke stroming en hoge golven. Er stond een aardig windje. In de verte zagen we telkens een soort wit ding boven water komen. Was het een witte haai die aan het spelen was met een surfplank? Nee, het was wat minder spannend, het was een walvis die aan het spelen was in de golven. De onderkant van de vinnen was wit, en het moet echt een mega ding zijn geweest. Een meter of 10 zeker, maar dat is moeilijk in te schatten. Savonds hebben zelf ons potje gekookt, dit keer met elektriciteit. Wat een luxe!

Donderdag 14-08-2014
We waren zo weer over naar de nieuwe locatie. We hebben een huis met megabedden, en alles er op en eraan. Vooral de tuin is prachtig. Vanaf het terras kijk je uit over de palmbomen en bananenbomen. Er een flinke wal aan het einde . Daarachter is de jungle en het moeras en de Wetlands. De mw. van de receptie heeft ons verzekerd dat er geen nijlpaarden en krokodillen over die wal naar boven kunnen. Beneden aan de wal is het voor je eigen risico.

Er is een groot zwembad dus we hebben eerst een duik genomen. Zeer verfrissend, de jongens hadden nergens last van. Ik hou nou eenmaal van warm zwemwater. In het zonnetje is het dan weer goed toeven nadat ik mijn stoel onder de palmboom vandaan had geschoven. Die dingen zijn best hard als ze van zo'n hoogte naar beneden komen. :-)

Daarna zijn we even naar het dorp gelopen. Het is maar een minuut of 10 maar we hebben weer heel wat beleefd. Er zijn allemaal fruitstalletjes om de hoek. ( en dus ook apen). We waren een suikerriet stengel aan het kopen en terwijl de mw. Het in stukken aan het zagen was, werd achter haar even de fruitstal bezocht door een aap. Razendsnel had ie de rijpste bananen te pakken en rende ermee weg. De mw rende er gillend achteraan. Het was wel heel komisch, voor ons dan. Wijsneus Thomas kwam tot de conclusie dat je in Afrika nooit een fruitstal buiten moet zetten. Dat is niet slim.

Geluncht bij Ocean Baskets, een visrestaurant keten in zuid Afrika. Heerlijk. Op de terugweg hebben we de souvenirs opgehaalde, die ze vrolijk in de boom hadden gehangen. Ik had gevraagd of ze die wilden maken en was er al eerder geweest om ze op te halen, maar toen waren ze nog niet klaar. Een dag later wel. Zijn erg leuk geworden. Dus het wachten is het waard geweest.

'S-Avonds hebben we gebraaid op het terras. We hebben veel plezier van de gekochte BBQ. Dit keer hadden we droog hout, dus het ging in één keer goed. Buiten het terras was het aardedonker en vanuit de jungle kwamen allerlei geluiden. Het leek wel of het hele bos omgekapt werd en later hoorden we een hippo brullen.

Jongens zijn nu weer terug, ze waren even ananas kopen. Benieuwd wat we vandaag weer gaan beleven. Het ziet er naar uit dat het een beetje bewolkt wordt, dus tijd voor een ritje met de auto.