Thijs is ziek!

De volgende ochtend, ik vertrouwde het niet. Thijs was al ruim een dag aan het spugen aan de diaree, en dat in die warmte. Hij wilde niks eten maar ook niet drinken.

's-Ochtends vroeg hebben we een dokter gebeld. Die had een vrije dag, dus ga maar naar het lokale ziekenhuis. Dat was niet grappig, wat je daar allemaal zag. De blanke arts gaf Thijs een drankje (gifgroen en blauw) maar adviseerde ons om even naar de privekliniek in Montegu te gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Wat een luxe in vergelijking met dat ziekenhuis en de huisarts hier. Prachtig gebouw en uitstekende behandeling!

De arts vertrouwde het niet. Thijs was nog niet uitgedroogd, maar zat er wel tegen aan. (dit zeiden mijn moedergevoelens ook al. Dus dit volgde tot een opnamen. We kregen een kamertje, heel gezellig ingericht, en konden kiezen uit verschillende drankjes. Thijs lag op bed en kreeg medicijnen en vocht via het infuus. Wij zaten erbij, op een mooi bankstel. Zo heeft Thijs daar anderhalf uur gelegen bij de dagopname en heeft geslapen.

Toen hij wakker werd, zag je al dat hij zich beter voelde. Wat een stoere vent, hij heeft geen traantje gelaten bij het infuus inbrengen.

Wij weer naar huis. Het plan om naar Kaapstad te rijden, hebben we een dag uitgesteld. Eerst Thijs laten rusten en kijken hoe het ging. Hij had wat drankjes en pilletjes en knapte snel weer op. De volgende dag gingen we afrekenen bij de prive kliniek. Omgerekend 64 euro! Ongelooflijk wat een goede behandeling en voor zo weinig geld.

We hebben er foto's genomen met Erics mobiel, maar die is hij later verloren, dus jammer genoeg hebben we er geen foto's van. Maar dit verhaal staat zeker in onze herinnering gegrift. Het is zo goed afgelopen, daar in de binnenlanden van Afrika!