Lalibela (3)

Vandaag werden we een uurtje later gewekt voor de game drive. Hetzelfde programma. Licht ontbijt, gamedrive, zwaar ontbijt en toen vertrek.

Deze gamedrive was heel spannend. We gingen de hele andere kant op (Lalibela is 75000 ha), waar de begroeiing weer anders is en dus ook de dieren. We gingen op zoek naar de giraffen en olifanten.

We hebben veel prachtige vogels gezien, met de prachtigste kleuren, uitleg gehad over insecten, planten en bomen. We hebben giraffen gezien. Zo mooi hoe die dieren zich voortbewegen. Ze eten van de hoge bomen met veel stekels. Maximaal 10 minuten want dan zorgt de boom ervoor dat de blaadjes bitter worden en gaan ze op zoek naar een andere boom. Zo worden de bomen nooit kaal. De bomen communiceren ook met elkaar door trillingen en afscheiden van bepaalde stoffen. Wat is de natuur toch bijzonder. Eigenlijk misschien toch niet zo gek om tegen bomen te praten. (ha ha).

We reden op een pad, twee autosporen breed tussen bomen en we gingen een heuveltje op met de jeep. Heerlijk weertje, warme wind om de oren, (goed ingesmeerd met zonnebrand, pet en bril op). Achter het heuveltje liep een giga olifant op ons pad. (of reden wij op zijn pad?) In ieder geval was meneer olifant flink geirriteerd en begon te wapperen met zijn oren en staart en versnelde zijn logge stappen. Richting ons! Emma wist niet hoe snel zij de jeep in zijn achteruit moest zetten, terug over dat smalle pad en een plekje te zoeken waar de auto niet in de weg stond voor de olifant. Zo mijn hart klopte in mijn keel. Dat beest werd steeds woester en elke seconde leek wel een minuut. Het lukte om de auto van het pad te krijgen en meneer liep langs. Hij draaide nog even naar de auto en na een schreeuw van de ranger (move in het xhosa) vervolgde hij zijn pad. Pfff even uitblazen en weer verder. Wat voelde ik me klein naast zo'n gigantisch beest!

Rond een uur of 11 waren we weer terug. Ontbijt, spullen werden weer in de auto gezet en we werden per safari jeep naar de receptie gereden. Daar nog even in de souvenirs winkel gekeken maar ze hadden een beperkte voorraad. Van alle truien maar 1 maat. Lekker commercieel. Eric heeft een petje gekocht en we hadden wat houten beestjes en lineaal met dieren voor de jongens. Die verwachtten natuurlijk wel een cadeautje.

Het is toch zo'n 5 uur rijden en we wilden ze dolgraag weer zien, dus flink het gas erop. We zijn 1x gestopt om wat te drinken. Eten hoefde niet vanwege het ontbijt. Om 17.30 uur waren we weer bij het huis Khayalanga in Mosselbaai.

De jongens hebben het ook leuk gehad. Alle aandacht van opa en oma. Ze waren twee keer naar het strand geweest. Thijs is helemaal gek van bodyboarden. Dat doen ze daar dus hij ging ook met zijn plankje mee in de golfen. Hele stoeren verhalen over salto's, hoge golfen enz enz. 's-Avonds had hij opa Piet aan de telefoon. Hij nodigde hem uit voor zijn verjaardag. Toen hoorde ik Thijs zeggen: ik wil graag een surfpak en zwemvliezen voor het bodyborden. Schattig. Het is zo leuk om te zien wat voor waterrat het geworden is hier. Het zwemt het liefst de hele dag.

En Thomas, die ging ook met zijn plankje in een plasje water en had een vriendinnetje gevonden. Opa en oma hebben ook genoten. Allemaal dus, maar ook weer fijn om bij elkaar te zijn.