Dinsdag, klaar maken en reizen maar!

Begin van de dag:
De zon op zien komen in de zee, hardlopers kijken aan de boulevard, korte broek en T shirt aan en op naar het ontbijt. Je zou zeggen, het wordt al bijna een sleur. ;-). Voor het verslag wel handig, kan gewoon kopiëren en plakken.

Na het ontbijt zijn we de rest van de koffers in gaan pakken. We zagen de bui al hangen en zijn enorm blij met de ‘turkentas’ waar veel in gaat. We zijn toch ruim op tijd klaar, om 11 uur verlaten we het hotel. Dag Belaire, tot ziens.

We hebben nog wat tijd over voordat we op het vliegveld moeten zijn dus laten we nog even een terrasje pikken. De auto gaat met de assen over de grond, kinderen kunnen er nog net (opgevouwen) bij. Naar parkeerplaats B bij Ushaka Marine boulevard. Daar zitten allemaal tentjes. Terwijl de jongens nog even ‘pootje baaien’ (met een zeiknatte broek uit zee komen), zitten Eric en ik nog even aan de koffie bij een coole hippie tent. Vol trots komt de eigenaar zijn nieuwe menukaart laten zien, wij hebben de primeur. Mopane wormen staan er op, het schijnt een nieuwe rage te worden. Koffie lijkt ons veilig. Nog even genieten van het zonnetje en de rust. Even een resumé van de vakantie. Wat zijn wij een bofkonten, is de conclusie.

We lopen nog even langs de winkeltjes en kopen de laatste souvenirs. Dan naar de auto. Our best friend heeft goed op de auto (en spullen erin) gepast, we geven hem 5 Rand en een paar bananen. Daar is ie erg blij mee.

Op de luchthaven King Shaka moeten we de tas laten sealen en inchecken. We zijn keurig op tijd voor de vlucht van 15.15 uur van Durban naar Johannesburg met Kulula air. We horen over de intercom op het vliegveld dat de vlucht vertraging heeft, we moeten naar een andere gate. ( 10 minuten lopen). Geen paniek, hadden we ingecalculeerd. Even later horen we dat die nog meer vertraging heeft, of we toch naar de oude gate willen gaan. Weer terug lopen. Dan horen we dat de vlucht helemaal niet meer gaat. Het wordt dus een vlucht later. Lichte paniek, dan halen we de vlucht Johannesburg – Frankfurt never nooit meer. O nee over de intercom wordt omgeroepen dat de vlucht om 17.15 uur vertrekt vanaf de oorspronkelijke gate. No worries dus.

1000x gemeende excuses van de piloot door de intercom. Na een uurtje vliegen komen we in Johannesburg aan. Daar moeten we van Nationaal naar Internationaal. En die luchthaven is toch groot! We moesten om op tijd te komen een half uur flink doorstappen/rennen. Dat was niet grappig. Ik had me een diner op Johannesburg voorgesteld en we hadden niet eens tijd om een flesje water te kopen. Hongerig , uitgedroogd en zin in een sigaret kwamen we er aan. Het was niet zo’n gezellig moment. Briesend stond ik in die rij met een gezicht op onweer. Gelukkig kon ik Eric de schuld geven, die had niet goed gekeken naar het gatenummer waardoor we extra kilometers moesten maken. (had ik al sorry gezegd , lieverd? Anders bij deze, hi hi). Gelukkig wees Thomas me er op dat boos worden niet helpt. ggggrrrrrr

19.15 uur. Nou ja, in de airbus kon ik tot bedaren komen. We zaten ‘gezellig’ met zijn vieren op 1 rij. Het drankje kwam in zicht en daarna zou het eten wel komen. Het was al ver voorbij Croma tijd. Uiteindelijk duurde het nog een uur voordat het eerste drankje kwam. Om 22 uur kwam het diner. Alhoewel Thijs en Thomas niet hoefden te slapen en de hele nacht film mochten kijken, waren ze toch omgevallen. Niets gegeten dus. Tijd voor mij voor een tukkie.
Dat lukte aardig. Nekkussentje, dekentje, stoel in slaapstand en lang uitgestrekt heb ik toch een uur of 6 geslapen. Om 4 uur kwamen ze met het ontbijt. Ondanks dat je nog niet echt trek hebt, kijk je toch in alle bakjes en eet je ze nog leeg ook. Rare gewoonte eigenlijk. Het eten was heerlijk. We hebben voor alle vluchten Asian Vegetarian besteld. Dat is heel smaakvol. (wel gebakken aardappelen met curry voor het ontbijt).

We kwamen keurig op tijd in Frankfurt aan. Weer even een stukje lopen, maar ze hadden wel een rookruimte, vlakbij de gate. Nu nog een uurtje en dan waren we op Schiphol.

Stipt om 9.15 uur landden we. Weer een stukje wandelen. Ik denk dat we zeker 10 km hebben afgelegd bij elkaar. Bij de volgende reis neem ik echt een stappenteller mee. Aan de ene kant ook wel weer lekker, want als je de hele nacht in het vliegtuig hebt gezeten en je gaat weer lopen, dan lopen je voeten niet echt lekker. Alsof je op kussentjes loopt. Als je dan weer een stukje gelopen hebt, trekken ze weer in model.

Wat me opviel is dat Nederland eigenlijk wel mooi groen is. Het regende dan ook maar daar had mijn vader ons voor gewaarschuwd. Het is hier fris. Alle bagage kwam, nothing to declare, dus doorlopen maar. Op zoek naar opa. Thijs en Thomas werden helemaal wild toen ze hem zagen.

Mijn vader vroeg aan Thomas of hij een leuke vakantie had gehad. Ja, zegt ie, heel leuk. Als je een kaartje hebt in een hotel en je stopt hem in de deur, dan kan de deur pas open als het lichtje groen is. Als je dan de deur open maakt, doe je hem binnen in een soort aparaatje en dan gaat het licht in de kamer aan. Dit had bij Thomas veel indruk gemaakt, blijkbaar. Ben benieuwd wat voor herinneringen er nog meer boven komen bij de jongens.

Nu ik dit schrijf heb ik er alweer een dag werken op zitten. Het was leuk, lekker bijgekletst met collega’s, fijn om weer terug te zijn. We zijn dan gisteren wel geland, maar ik merk dat er nog heel veel indrukken moeten landen, en dat zal de komende dagen/ weken wel gebeuren. We hebben zoveel gezien en beleefd. Nu eerst even 2000 foto’s en video’s sorteren en fotoboeken maken.
Dat betekent dus nog lekker nagenieten van deze geweldige reis voor ons allevier!

Ik zie dat er veel mensen dit dagboek lezen, dat is erg leuk. Laat gerust een reactie achter, dat vind ik nog leuker!
Veel liefs Mariëtte